PARA NEDİR? NE İŞE YARAR?

Paranın ilk kullanımı Sümer’ler zamanına rastlar. O zamandan günümüze para, en önemli değişim aracını bir emek sarf etmeden kolayca elde edebilmek için bir kısım insanlar da parayı taklit etmeye başlamışlardır. Paranın taklit edilmesine genel olarak kalpazanlık denilmektedir.

Kalpazanlık, teknik hünerlere sahip kişilerin işlediği, çoğu kez uluslararası boyutu da olan organize bir suçtur. Sahte paralar matbaa baskısı olabileceği gibi, renkli ya da siyah beyaz fotokopi makinaları ile de çoğaltıldığı görülmektedir.

Paraların taklit edilmesini önlemek amacıyla, Merkez Bankaları tarafından çeşitli güvenlik unsurları konulmaktadır. Bu güvenlik unsurlarının, insanlar tarafından iyi bilinmesi halinde sahte paranın piyasaya sürülmesi güçleşecektir.

Vatandaşlarımızın kalpazanların tuzağına düşerek kanun karşısında suçlu duruma düşmemeleri için banknotları tanımaları ve aldıkları paranın hakiki olup olmadığı konusunda dikkatli davranmaları gerekmektedir. Dünyada sahteciliğe karşı korunmak için paralar son derece gelişmiş emniyet unsurları ile basılmaktadır.

Gerçek banknotlar; dizayn, renk ve baskı yönünden çok net ve düzgün görünümdedir. Dikkatle bakıldığında kolayca algılanabilecek bu net ve temiz görünüm yanında, elle dokunmak suretiyle yapılacak kontrolde sahte ve gerçek banknotları birbirinden ayırmak mümkündür.

Sahte ve gerçek paralar arasındaki farklar ile gerçek banknotların üzerinde bulunan güvenlik unsurları, ülkemizde tedavül özelliği fazla olan para birimleri olarak kabul edilen 5 Milyonluk TL – 100’lük USD (Amerikan Doları) ve 100’lük DM (Alman Markı) üzerinde ayrıntılı bir şekilde açıklanmıştır.

6 Ocak 1997 tarihinden itibaren tedavüle çıkarılan 5.000.000 liralık banknotun ön ve arka yüzünde yer alan 11 ayrı özel güvenlik önlemi örnek üzerinde gösterilmiş olup, 7 adedi göz ve temasla algılanabilecek niteliktedir. Vatandaşlarımız, banknotlarımızda bulunan ve kontrolü basit sayılabilecek aşağıda belirtilen bazı güvenlik unsurlarını kontrol etmek sureti ile sahte paraları kolayca tanıyabilirler.

Halkımızı sahtecilikten korumak amacı ile büyük masraf ve emek karşılığında T.C. Merkez Bankası tarafından oluşturulan bu önlemlerin bilinmesi ve tanınması, banknotların özenle kontrol edilmesi hem halkımız ve hem de ülkemiz çıkarları yönünden büyük önem taşımaktadır.

Banknotlarda bulunan güvenlik unsurları ve teknik özellikler uluslararası standartlardadır. Buna rağmen ülkemizde sahtecilik girişimleri ile karşılaşıldığı görülmektedir. Ancak, sahte banknotlar gerçek banknot özellikleri taşımadığı için kolayca ayırt edilmeleri mümkündür.

5 milyonluk banknotların sağ üst köşesinde Atatürk portresinin yanında bulunan üçgen motif, banknot göz hizasında değişik şekillerde tutulduğunda altın sarısından yeşile dönüşen bir renk vermektedir.

Sahte banknotlarda bu renk değiştirme özelliği bulunmadığından, bu kontrolle sahte banknot kolaylıkla ayırt edilebilmektedir.

Banknotların ön yüzünden sol kenarında, orijinal banknot kağıdına imalatta konulan ve ışığa karşı tutulduğunda açıkça görülebilen Atatürk Portresi Filigranı, sahte banknotlarda bulunmamaktadır.

Orijinal banknot küpürünün ortasına yakın ve düşey konumda yer alan normalda kesik çizgi şeklinde görülen fakat ışığa tutulduğunda düz bir hat şeklini alan ve üzerinde “TCMB” harfleri olan Emniyet şeridi, sahte banknotlarda kesik çizgilerden ibaret olup ışığa tutulduğunda düz bir hat oluşturmadığı gibi üzerinde de anılan harfler bulunmamaktadır.

Orijinal banknotlarda ön ve arka yüzde parmakla dokunulduğunda hissedilebilen kabartma baskı sahte banknotlarda bulunmamaktadır.

Orijinal banknotlarda kağıt içine yerleştirilmiş; çıplak gözle görülmeyen ve morötesi ışık altında parlayan kırmızı ve mavi lifler, sahte banknotlarda bulunmamaktadır.

Ülkemizde Serbest Pazar ekonomisine geçilmesi ile birlikte yabancı paraların tasarruf amacı ile bulundurulması ve değişim aracı olarak kullanılması yaygınlaşmıştır. Halkımız tarafından yoğun olarak kullanılan yabancı paralar arasında Amerikan Doları ve Alman Markı bulunmaktadır.

Türk parasında olduğu gibi Amerikan Doları ve EURO sahteciliğe karşı önemli güvenlik unsurları ile donatılmıştır.

Banknot zemininde çıplak gözle görülebilen kırmızı ve mavi renkli kılcal lifler bulunur.

Banknotlarda tüm Federal Reserve sistemi temsil eden tek bir mühür kullanılmıştır. Banknotun solundaki seri numarasının altında yer alan bir harf ve rakam, banknotu dolaşıma veren Merkez Bankasını göstermektedir.

Banknot kağıdının içinde dikey olarak emniyet şeridi vardır. Şeridin üzerinde ise banknotun her iki yüzünden “USA 100” yazısı bulunmaktadır ayrıca emniyet şeridi ultraviyole ışık altında kırmızı renk verir.

1996 yılından sonraki 100’lük banknotlarda ise ön yüz sağ tarafta Benjamin Franklin’in portresinden oluşan filigran bulunmaktadır. Banknot ışığa tutulduğunda iki yüzden görülebilir.

1996 yılından sonraki 100’lük banknotlarda, ön yüz sağ alt köşede yer alan yeşil renkli 100 rakamının, değişik açılardan bakıldığında siyah renk verdiği görülür.

Banknotun ön yüzünde sol alt köşede yer alan rakamın içine “USA 100” ibaresi, Benjamin Franklin’in ceketine ise United States of America” ibaresi mikro yazı ile basılmıştır.

Türk Ceza Kanununa göre, gerçek zannıyla aldığı paranın sahteliğini fark eden kişiler, sahte parayı veren kişilerin eşgal bilgilerini tarif etmek sureti ile 3 gün içinde Emniyet Makamlarına bildirdikleri takdirde kendileri hakkında herhangi bir soruşturma yapılmamaktadır.

Sahte parayı aldığınız kişiye kesinlikle iade etmeyin.

Şahsın eşkaline ilişkin bilgileri, mümkünse kimlik bilgilerini ve hatta varsa otosunun plakasını ve diğer özelliklerini tespit ediniz.

Şahsı mümkün mertebede oyalayınız.

Bu arada en kısa sürede 155 Polis İmdat’ı veya polis birimini olaydan haberdar ediniz.

Yapacağınız ihbarın, aranan bir kişi veya şebekenin veya büyük bir olayın faillerinin ortaya çıkartılmasına yardımcı olabileceğini unutmayınız.

BANKNOTLARI KORUYALIM 

Para; devletin itibarını ve varlığını simgeleyen belgelerden biridir. Bu nedenle banknotları;

Eskimiş ve yıpranmış banknotlarınızı T.C Merkez Bankası veya T.C. Ziraat Bankası Şubelerine götürerek yenileri ile değiştirebilirsiniz.

A-KAPARANIN AKLANMASI İLE MÜCADELENİN ULUSLARARASI BOYUTU

Ülkelerin karaparanın aklanmasına karşı yürüttükleri mücadeleleri, uluslararası kuruluşlar bünyesindeki çalışmalar ve uluslararası metinler şeklinde iki grupta toplayabiliriz:

1- Uluslararası Kuruluşlar: Karaparayla mücadele alanında uluslararası alanda en etkin kuruluş, 1989 yılında G-7 ülkeleri tarafından kurulan Mali Eylem Görev Gücü'dür (FATF-Financial Action Task Force). Üyeleri; OECD ülkelerinin tümü, AB ülkeleri, Körfez İşbirliği Konseyi, Hong Kong ve Singapur'dur. FATF, karaparanın aklanması ile ilgili olarak mali denetimin ve çok taraflı yardımların düzenlenmesini öngörür, yayınladığı 40 Tavsiye'ye üye ülkelerin uyup uymadığını denetler.

FATF'tan başka karaparanın aklanması ile mücadele görev alan uluslararası kuruluşlar; Birleşmiş Milletler, İnterpol, Karayipler Mali Eylem Görev Grubu ve Amerika Kıtası Devletleri Örgütü'dür. 

2-Uluslararası Metinler: Uluslararası düzeyde karapara ile mücadele eden sözleşme ve diğer metinler şunlardır:

Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesi'nin R(80)10 Sayılı Tavsiye Kararı: 1980 yılında alınan bu karar bağlayıcı değildir. Karaparanın aklanması ile ilgili ilk uluslararası girişim olması açısından önem taşıyan bu karar, suçtan elde edilen gelirlerin ülkelerarası transferi, ülkelerarası işbirliği ve özellikle bankacılık sisteminde kimlik tespiti, dolaşımdaki banknotlar gibi konularda düzenlemeler öngörmektedir.

Bankacılık Düzenlemeleri ve Gözetim Uygulamaları (BASLE) Komitesi İlkeler Bildirisi: Bankacılık sisteminin karaparanın aklanması amacıyla yasadışı kullanımının önlenmesi konusunda ilkeler bildirgesi olup, 1988'e kabul edilmiştir. Ancak getirilen kuralların bağlayıcılığı yoktur. Üye ülkeler yanında, içinde Türkiye'nin de olduğu ülkelere gönderilmiş ve bankaların bu sistemleri uygulamaları önerilmiştir.

Uyuşturucu ve Psikotrop Maddelerin Kaçakçılığına Karşı Birleşmiş Milletler Sözleşmesi (Viyana Konvansiyonu): 1988 tarihinde kabul edilen Sözleşme, uyuşturucu suçlarından elde edilen gelirlerin, karapara sayılması ve bunun önlenmesine ilişkin düzenlemelerin yapılmasını öngörmektedir. Türkiye tarafından, 1988 yılında imzalanmış, ancak 1995 yılında onaylanmıştır. Taraf ülkelerin ulusal mevzuatlarında düzenlemeler yapmasını öngörmektedir.

Suç Kaynaklı Gelirlerin Aklanması, Aranması, Zaptedilmesi ve Müsadere Edilmesi Hakkında Avrupa Konseyi Sözleşmesi (Strasbourg Konvansiyonu): 1990 tarihli sözleşme ile, bankaların sır tutma konusunda istisna getirmeleri, her türlü suçtan elde edilen gelirin karapara sayılması öngörülmüştür. Bu sözleşme Türkiye tarafından onaylanma aşamasındadır. 

FATF 40 Tavsiyesi: 1991 yılında hazırlanan, 1996 yılında ise bazı değişikliklere uğrayan 40 Tavsiye ile, uyuşturucu suçu dışındaki suçlardan elde edilen gelirler de karapara kapsamına alınmış, şüpheli işlem bildirimleri zorunlu hale getirilmiş, yeni ödeme sistemlerine ve finans dışı sektörlere ilişkin önlemler alınmıştır. Bu tavsiye kararlarının uygulanması, FATF tarafından sürekli denetlenmektedir. 

Karaparanın Aklanmasının Önlenmesine Dair Avrupa Topluluğu Konsey Direktifi: Avrupa Birliği'nin karapara ile mücadelesinin temelidir. Uyuşturucu dışında ağır suçlar da karaparaya kaynaklık eden suçlar kapsamına alınmış, işbirliği, kimlik tespiti ve şüpheli işlem bildirimi konularında üye ülkelerin mevzuatlarında değişiklik yapmaları öngörülmüştür. Avrupa Birliği ülkeleri için bağlayıcıdır.

Türkiye'nin taraf olduğu ikili güvenlik işbirliği anlaşmaları: Türkiye'nin güvenlik konusunda işbirliği amacıyla değişik ülkelerle imzaladığı ikili anlaşmalarda, karaparanın aklanmasının önlenmesi amacıyla işbirliği hükümleri bulunmaktadır. 

Türkiye, 1996 yılından önce, batılı ülkelerce karapara aklamanın kolay olduğu ülkeler arasında gösterilmekteydi.

Türkiye, 1988 yılında imzaladığı ve 1995 yılında onayladığı Viyana Konvansiyonu'nun gereği olarak, 13.11.1996 tarih ve 4208 sayılı Karaparanın Aklanmasının Önlenmesi ile 2313 Sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakabesi Hakkında Kanunda, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununda ve 178 sayılı Maliye Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunu çıkartmıştır.

Karaparanın aklanmasının önlenmesi yanında, kontrollü teslimat yöntemini ve uyuşturucu imalinde kullanılan kimyasalların kontrolünü de düzenleyen 4208 sayılı Kanunun, karaparanın aklanması ile mücadelede getirdiği düzenlemeler şöyle sıralanabilir: 

a)Kanun ile karapara ve karaparanın aklanması tanımlanmıştır. Kanuna göre; gümrük, tekel, silah, mühimmat, organ, doku, tarihi eser, uyuşturucu madde kaçakçılıkları, vergi kaçakçılığı, devletin şahsiyetine karşı işlenen suçlar, sahtecilik, dolandırıcılık, fuhuş ve kişi hürriyeti aleyhine suçlardan elde edilen gelirler karapara sayılmaktadır. Elde edilen karaparanın elde edenlerce meşruiyet kazandırılması amacıyla değerlendirilmesi, bu yolla elde edildiği bilinen karaparanın başkalarınca iktisap edilmesi, bulundurulması, elde edenlerce veya başkaları tarafından kullanılması, kaynak veya niteliğinin veya zilyet ya da malikinin değiştirilmesi, gizlenmesi veya sınır ötesi harekete tabi tutulması veya bu hareketin gizlenmesi, yukarıda belirtilen suçların hukuki sonuçlarından failin kaçmasına yardım etmek amacıyla kaynağının veya yerinin değiştirilmesi veya transfer yoluyla aklanması veya karaparanın tespitini engellemeye yönelik fiiller ise karaparanın aklanmasıdır. Karaparanın aklanması suçunu işleyenler, iki yıldan beş yıla kadar hapis, karapara miktarı kadar para ve karaparanın tamamının müsaderesi cezaları ile cezalandırılmaktadır.

b)Ülke genelinde şüpheli bildirimleri incelemek, suç tespit ettiğinde Cumhuriyet Savcılıklarına başvurmak, karaparanın aklanması ile mücadelede uluslar arası işbirliğinde bulunmak ile görevli olarak Maliye Bakanı'na bağlı Mali Suçları Araştırma Kurulu Başkanlığı (MASAK) kurulmuştur. Bu birimin talebi üzerine gerekli karapara araştırmasını; Maliye Müfettişleri, Hesap Uzmanları, Bankalar Yeminli Murakıpları, Gelirler Kontrolörleri, Hazine Kontrolörleri ve Sermaye Piyasası Kurulu Uzmanları yerine getirmektedir. 

Kurul tarafından hazırlanan, 4208 sayılı Kanunun uygulanmasını gösteren ve şüpheli işlem bildirimlerini düzenleyen yönetmelik de, 1997 yılında yürürlüğe girmiştir. 

c)Karaparanın aklanmasının önlenmesine yönelik çalışmaları koordine etmek, uygulamaya ilişkin politikaları tespit etmek ve mevzuat düzenleme ve tekliflerini değerlendirmek üzere, Maliye Bakanlığı Müsteşarı'nın başkanlığında, ilgili üst düzey görevlilerden oluşan Mali Suçlarla Mücadele Koordinasyon Kurulu oluşturulmuştur. 

d)Tüm mali kuruluşlar için bilgi ve belge verme yükümlülüğü getirilmiş, ayrıca araştırmalar sırasında edinilecek bilgilerin açıklanması yasağı getirilmiştir. 

e)Karaparanın aklanması suçunun varlığını gösteren somut belirtilerin varlığı halinde, hakim tarafından şüpheli veya sanıkların malvarlıklarının dondurulabilmesine ilişkin bir düzenleme yapılmıştır. Gecikmesinde sakınca bulunan hallerde, bu kararı, 24 saat içinde hakime onaylatmak kaydıyla Cumhuriyet Savcısı da verebilmektedir. 

Bu düzenlemenin gerçekleştirilmesinden sonra, kayıtdışı ekonomi gerçeğine rağmen karapara ile mücadeleye hızla devam edilmektedir. Ancak karapara ile mücadelede başarı kayıt dışı ekonomi ile mücadelede başarıyla doğru orantılıdır. 

C-TÜRKİYE'NİN KAPARANIN AKLANMASI İLE MÜCADELESİNDEKİ ULUSLARARASI İŞBİRLİĞİ

Suçtan elde edilen gelirlerin çeşitli şekillerde tasarrufu, öteden beri gerek Türkiye'de ve gerekse diğer ülke mevzuatlarında suç teşkil etmekte ve cezalandırılmaktadır. Ancak özellikle 80'li yıllardan itibaren organize suçluluğun artmasıyla birlikte, ülkeler başta uyuşturucu suçları olmak üzere diğer suçların da önlenmesi hususunda girişimlerde bulunmaya başlamışlardır. Bu girişimlerin ortak noktası, suç gelirlerine el koymak, yani suçluları suç gelirlerinden mahrum etmek suretiyle takip eden suçları işlemelerini önlemektir. Suç gelirlerine el koymanın şimdilik bulunabilmiş en kolay yolu, bu gelirlerin finansal sisteme girişi sırasında tespit edilmesi ve ele geçirilmesidir. Finansal sistemin; suç gelirlerini aklamada kullanılmasının önlenmesi, temiz kalması, bunun için de gerekli düzenlemelerin yapılması ve denetimi, bu noktada önem arz etmektedir. 

Bu bağlamda, karapara aklama ile mücadelede atılan ilk uluslararası adım 27 Haziran 1980 tarihli Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesinin Tavsiye Kararıdır. Bağlayıcı niteliği bulunmayan bu kararda; üye ülkelerin bankacılık sistemlerinin almaları gereken tedbirler sıralanarak, bankaların karapara aklama ile mücadelede önleyici bir rol oynayabileceği vurgulanmıştır. 

Bundan yaklaşık 8 yıl sonra 12 Aralık 1988'de, gelişmiş 12 ülkenin merkez bankası temsilcileri ve denetim otoritelerinden oluşan bir komite, İsviçre'nin Basle kentinde yaptığı toplantı sonucu, bir ilkeler bildirisi yayımlanmıştır. Bildiri ile müşteri kimliğinin tespiti, caydırıcı önlemlerin alınması ve ülkeler arası işbirliği kavramları, karapara aklama ile mücadele literatürüne girmeye başlamıştır. 

Bundan kısa bir süre sonra, Uyuşturucu ve Psikotrop Maddelerin Kaçakçılığına Karşı 1988 Tarihli Birleşmiş Milletler Sözleşmesi, BM gözetiminde 20 Kasım 1990 tarihinde imzaya açılmıştır. Aralarında Türkiye'nin de bulunduğu 89 ülke tarafından imzalanan bu sözleşmede; esas olarak uyuşturucu ve psikotrop madde kaçakçılığından elde edilen gelirlerin aklanması suç kabul edilmekte ve bu işlemlerin cezai yaptırımlara bağlanması öngörülmektedir. Tavsiye kararı, ilkeler bildirisi derken, ülkeler artık bu suçla mücadelede hukuki sorumluluk altına girmeye başlamışlardır.

Uluslararası girişimler sık aralıklarla birbirini takip etmeye başlamıştır. 1989 yılında G-7 ülkeleri tarafından, OECD bünyesinde, şu anda yine aralarında Türkiye'nin de bulunduğu 26 ülke ve 2 uluslararası kuruluştan oluşan bir örgüt, Mali Eylem Görev Grubu kurulur. Amacı karapara aklanmasıyla mücadele ile ilgili politikalar geliştirmek ve bu mücadeleyi özendirmek olan bu örgüt, yayımladığı ve karapara aklama ile mücadelenin anayasası sayılan 40 tavsiye ile bu mücadelenin ana noktalarını belirlemiştir. Örgüt uluslararası alanda İngilizce ve Fransızca isimlerinin kısaltmaları olan FATF ve GAFI olarak bilinmektedir. 

Sadece uyuşturucudan değil, her türlü suçtan elde edilen gelirin karapara sayıldığı Strasbourg Konvansiyonu 8 Kasım 1990 tarihinde imzaya açılmış, 1 Eylül 1993 tarihinde de yürürlüğe girmiştir.

10 Haziran 1991'de Avrupa Birliği, üye ülkeler için bağlayıcı olan bir direktif ortaya koymuştur. 91/308 EEC sayısı ile bilinen bu direktifte; 

Üye ülkelerin karaparanın aklanmasının yasaklanması yönünde düzenlemeler yapması,

Ülkelerarası işbirliği,

Finans kuruluşlarının şüpheli işlem bildirimine özel özen göstermeleri ve gerektiğinde işlemi yapmamaları,

Finansal kurumlarda çalışanların yetkililere iyi niyetle bilgi vermelerinin sır saklama, yükümlülüğünü ihlal anlamına gelmeyeceği gibi düzenlemeler öngörülmektedir.

Konsey Direktifinin karapara aklama literatürüne 4 önemli ilke kazandırmıştır ki, bunlar;

Dünyada bu gelişmeler olurken henüz bir karapara aklama ile mücadele yasası olmayan Türkiye, Eylül 1991'de FATF'a üye olmuştur. Karapara aklama ile mücadele açısından bu üyelik Türkiye adına, ilk ve önemli bir adımdır. 

Karapara aklamaya karşı yürütülen global savaşın başarısı için ülkelerin elde ettikleri mali istihbarat bilgilerinin paylaşımı oldukça önem arz etmektedir. 9 Haziran 1995 tarihinde, Brüksel'de Egmont Sarayında, 24 ülke ve 8 uluslararası örgütün bir araya gelmesiyle Egmont Grubu oluşturulmuştur.

Türkiye 1989 yılında imzaladığı "1988 Tarihli Uyuşturucu ve Psikotrop Maddelerin Kaçakçılığına Karşı Birleşmiş Milletler Sözleşmesini", 22 Kasım 1995 tarihinde TBMM’de 4136 sayılı yasa ile onaylamıştır.

Bundan yaklaşık 1 yıl sonra, 4 Eylül 1996 tarihinde 96/8443 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile bankalara 1 milyar lirayı aşan işlemlerde kimlik tespiti zorunluluğu getirilir. Karapara aklama ile mücadele yasası henüz çıkmamıştır ve bu yasa öncesi bu karar da önemli bir adımdır.

19 Kasım 1996 tarihinin Resmi Gazetesinde "4208 Sayılı Karaparanın Aklanmasının Önlenmesine Dair ..."diye başlayan kanun yayımlanır. Toplam 21 maddeden oluşan ve karapara aklanmasının önlenmesi konusunda uygulanacak esasları belirlemek amacıyla çıkarılan bu kanun MASAK ve Mali Suçlarla Mücadele Koordinasyon Kurulunun oluşumunu da öngörmektedir.

Kanunun yayımlanarak yürürlüğe girmesinden üç ay sonra, 17 Şubat 1997 tarihinde MASAK fiili olarak çalışmalarına başlamıştır. 

Bundan sonra sıra, yayımlanan kanunun işlerlik kazanmasını sağlayacak diğer düzenleyici işlemlerin yapılmasına gelmiştir. İlk olarak 2 Temmuz 1997 tarihinde 4208 sayılı kanunun uygulama yönetmeliği ile Koordinasyon Kurulu yönetmeliği yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. Uygulama yönetmeliği ile yükümlüler tespit edilmekte ve;

4208 sayılı kanunla getirilen kontrollü teslimat uygulamasına ilişkin usul ve esasların tespiti ise, İçişleri Bakanlığınca hazırlanan ve 15 Eylül 1997 tarihinde yayımlanan bir yönetmelikle belirlenmiştir. 

1997 yılı sonunda, karaparanın finansal sisteme girişini engellemeye veya sisteme girişinde tespitini sağlamak amacıyla 4208 sayılı kanun ve uygulama yönetmeliğine uygun olarak kimlik tespiti ve şüpheli işlemler konusunda iki adet genel tebliğ yayımlanmıştır. Burada gerek kimlik tespiti ve gerekse şüpheli işlemler ve bunların bildirimleri ayrıntılı olarak anlatılmıştır. 

Türkiye bütün bu düzenlemeler ile karaparanın aklanmasının önlenmesi yolunda önemli adımlar atmıştır. Ancak bu konuda birçok Avrupa ülkesinin karşılaşmış olduğu sorunlarla yüz yüze gelmekten de kaçamamıştır. Gün geçtikçe, bir yandan binbir umutla çıkarılan kanunun eksiklikleri ortaya çıkmaya başlamış, diğer yandan da kanunu uygulamaya sokacak, hayata geçirecek kurumun yapısı gereği, başlatılan tahkikatlar askıda kalmış ve sonuçlandırılamamıştır.

Sistemde meydana gelen tıkanıklığı açmak amacıyla, karapara ile mücadele uygulamalarında önemli ilerlemeler kaydetmiş Avrupa'daki mücadeleci birimler ile ortaklaşa olarak bir dizi çalışma başlatılmış ve bu sayede sistemin aksayan yanlarının tespit